Deze vraag krijg ik regelmatig van mensen die een wijnkelder geërfd hebben. Of teveel wijn hebben gekocht. Of wijnen van een bepaalde streek niet meer graag drinken. Of bezwijken voor de lokroep van de fors gestegen prijzen. Maar wat zijn hun wijnen vandaag waard?
De meest objectieve manier om dat te weten te komen, is ze aanbieden aan een veilinghuis: dan weet je wat 'de markt' ervoor wil geven.
Maar hoe gaat dat precies in zijn werk? Om mijn lezers terdege te informeren, besluit ik een wijn uit mijn eigen kelder aan te bieden, zodat ik het volledige traject aan den lijve kan ondervinden: een Château Cheval Blanc, premier grand cru classé uit Saint - Emillion, uit 1988. Bijna dertig jaar geleden betaalde ik er 325 Belgische frank voor (8,10 euro). Het domein was toen nog geen eigendom van Albert Frère: hij kocht het pas tien jaar later, samen met Bernard Arnault, topman van de luxemultinational LVMH. Cheval Blanc is een topnaam, maar 1988 wordt niet beschouwd als een topjaar. Benieuwd wat de fles nu zal opbrengen.
De eerste stap is de keuze van het veilinghuis. Ik wil natuurlijk een huis met een groot netwerk van vermogende kopers, zodat mijn wijn de hoogst mogelijke prijs behaalt. Wereldberoemde namen als Christie's en Sotheby's veilen niet alleen wijn, maar ook kunst en antiek. En staan bekend om de relatief hoge commissie die koper en verkoper moeten betalen. Ik kies daarom voor het Antwerpse veilinghuis Sylvie's dat zich in wijn gespecialiseerd heeft. Het bestaat intussen meer dan dertig jaar en heeft in die tijd een sterk netwerk van onberispelijke reputatie opgebouwd. Sylvie's werd genoemd naar de echtgenote van de oprichter, maar is intussen in handen van een Nederlandse ex-bankier, Aart Schutten, met een grote passie voor wijn.
Ik stuur een mail met de melding dat ik een Cheval Blanc 1988 wil aanbieden op de eerstvolgende veiling. Sylvie's maakt een gratis schatting van wat die fles nu waard zou zijn: van 250 euro (low estimate) tot 320 euro (high estimate). Dat is niet mis als rendement. Op de eindprijs zal ik wel 6% commissie moeten betalen, de koper betaalt 17,5% (maar dat laatste maakt mijn rekening niet). Ik geef mijn akkoord, een week later komt een medewerker van Sylvie's de fles ophalen. Hij neemt er foto's van, bergt ze zorgvuldig op en ik krijg een bewijs dat ik ze heb afgegeven. Eigenaar Schutten liet mij voordien per email waten dat alle wijnen 'vanaf de ophaling door ons verzekerd zijn'. Maar in de voorwaarden van het consignatieborderel lees ik nu dat 'veiling Sylvie's niet verantwoordelijk gesteld kan worden voor de eventuele beschadiging, breuk, diefstal of ontvreemding voor, tijdens en na de veiling'. Ik ben er niet helemaal gerust in.
In een volgende aflevering leest u wat er verder met mijn wijn is gebeurd.