Vega Sicilia
Vega Sicilia is een domein dat in fases en onder andere namen is opgebouwd door verschillende families tot het bedrijf dat het nu is. De geschiedenis vertelt het verhaal van vele mensen. Onder andere dat van Eloy Lecanda y Chaves die het landgoed erft en besluit om er ook wijn te maken. De reden daarvoor is simpel: de man is wijnmaker van origine. Tot in de twintigste eeuw heet het landgoed Bodegas Lecanda.
Historie: de populariteit van het domein
Eloy's vader, Toribio Lecanda y del Campo, koopt het land in 1848 na een periode van grootscheepse grondonteigening van de katholieke kerk in Spanje en het verlies van financiële middelen van de adelijke families in de streek.Het perceel dat hij koopt, samen met het perceel van wijndomein Dehesa de los Canonigos dat zijn broer erft, komt vrij uit de boedel van Juan de Dios Álvarez Mendizábal. Juan speelt een grote rol in de turbulente Spaanse politiek in die tijd, maar moet in 1843 naar Frankrijk vluchten om nooit meer terug te keren en zijn landerijen worden in beslag genomen.
Als Eloy in 1864 wijnstokken uit Frankrijk laat arriveren, zitten daar verschillende druivensoorten bij: Malbec, Carmenère, Cabernet Sauvignon, Petit Verdot, Merlot en Pinot Noir. Zeer succesvol is de aanplant van Tempranillo. De Tempranillo houdt van hoogte en warmte, en dit past perfect bij de ligging van de wijnpercelen van het domein in een warm gebied op 700 meter hoogte. De verbouw van de wijn in de Duero klinkt daardoor heel makkelijk, maar het korte groeiseizoen, grote verschillen tussen dag en nacht en grote kans op nachtvorst zijn allemaal uitdagingen voor een goede oogst. Het zijn factoren die maken dat niet alle aanplant van destijds, optimaal was. Tegenwoordig is daar steeds meer aandacht voor en worden sommige aangeplante rassen vervangen door andere.
Na een financieel moeilijke tijd, komt het landgoed in handen van de familie Herrero die zelf geen wijn maakt. De familie vindt een pachter in Cosme Palacio, een wijnmaker uit Rioja. Ook hij maakt de wijn niet zelf: de Rioja en de Duero liggen zo'n 200 kilometer uit elkaar en de pachter stelt een wijnmaker aan die namens hem de wijngaard beheerd en volgens zijn instructies wijn maakt.
Cosme verkoopt zijn Rioja met voorrang en de wijn uit de Duero pas op de laatste plaats. Zowel de Duero als Rioja delen een geschiedenis van honderden jaren wijnverbouw, maar de Rioja had in die tijd een aanzienlijk grotere afzetmarkt. Daardoor verdwijnen de meeste druiven uit de streek via doorverkoop in Rioja's. In het geval van Cosme wordt de wijn uit de Duero pas gebotteld na verkoop en ligt langjarig op het vat.
Wijnmaker, Dominga Garramiola (1878-1933), met kennis van het maken van Bordeaux, laat een behoorlijk vakmanschap zien. Als de pacht afloopt, wordt de wijnmaker gevraagd om te blijven en mag hij zijn wijn maken zo hij wil en onder eigen naam bottelen. En zo verschijnen in 1915 volgens overlevering de eerste Unica's en Valbuena ook al zijn er aanwijzingen dat er oudere jaargangen bestaan.
In Oostenrijk (1873) en de USA (1876) neemt het domein deel aan de wereldtentoonstellingen. De beloonde deelnames zijn alleen niet voor wijn, maar voor brandewijn waarvoor het domein hofleverancier was.
De doorbraak
De doorbraak voor de wijn komt bij de Wereldtentoonstelling in Spanje, die in 1929 in Barcelona plaatsvindt, waarna nog vele prijzen zullen volgen. De famiie Herrero gebruikt de wijn als relatiegeschenk. De wijn krijgt daardoor de status van een virtuele wijn: een wijn die op de markt niet of nauwelijks verkrijgbaar is. Met hoge prijzen tot gevolg.
De opvolger van Garramiola is Martiniano Renedo, zijn rechterhand. Als het domein in 1952 van eigenaar wisselt, wordt Jesús Anadón in 1956 directeur. Hij zet zich in voor het bereiken van de DO-status (Denominación de Origen) voor de Ribera del Duero. Dat lukt in 1982 en is een geweldige erkenning voor de wijnen uit de streek.
Renedo blijft tot 1968 de wijnmaker van Vega Sicilia om te worden opgevolgd door Mariano García. Als in 1982 het domein als investering in handen komt van de familie Alvarez, met de ambitie om topwijn te blijven maken, zorgen Anadón en García voor de wijncontinuïteit. Als Anadón vertrekt, neemt Xavier Ausàs zijn plaats in.
Als je iets doet, doe het dan goed
Misschien minder bekend is dat het landgoed, ondanks het maken van topwijnen, vóór de overname in 1982 in verval was geraakt. Het aantal wijngaarden was afgenomen van 300 in 1864 tot 80 hectare in 1982. De familie heeft nog een tijd lang druiven moeten bijkopen om aan de gewenste productiehoeveelheid te komen.
Met de komst van de familie Alvarez, onder leiding van Pablo Álvarez Mezquiriz, professionaliseert en verduurzaamt het bedrijf. Naar elke stap in het proces van het maken van wijn wordt gekeken. Zo verdwijnen de chemicaliën uit de wijngaard, plant het domein haar eigen kurken- en eikenbomen en voorziet ze deels in haar eigen houten vaten. Eigen kurken heeft het domein nog niet: het duurt tientallen jaren voordat een kurkenboom een goede kwaliteit kurk geeft. De nieuwe aanplant komt van een kweek naar eigen instructie.
Unico en Valbuena
Voor het maken van de de Unico gebruikt de familie Alvarez stokken van 60 – 65 jaar. Unico bestaat voornamelijk uit Tempranillo en daarnaast uit o.a. Cabernet Sauvignon. Voor Valbuena gebruikt het domein jongere stokken. Valbuena 5 bevat, naast de druivensoorten waarvan bekend is dat ze voor Unico worden gebruikt, ook Merlot. De “5” in de naam van Valbuena is een aanduiding van het aantal jaren rijping. Tot 1998 was er ook een Valbuena 3.
Unico is met verve vlaggenschip van het bedrijf en wordt algemeen beschouwd als de grootste wijn van Spanje.
Zoals de wijnmakers zelf schrijven over de Unico:
Op de veiling
Op deze veiling vindt u wijnen van Vega Sicilia in de loten 4205 - 4234: Valbuena 3, Valbuena 5, Pintia, Alion en Unico. En in de lot 4272 de Rioja Macan, een coproductie van Benjamin de Rothschild en Vega Sicilia.
Zeer exclusief is de Unico Reserva Especial '03 04 06', een Unico blend, met een release uit 2017.
Historie: de populariteit van het domein
Eloy's vader, Toribio Lecanda y del Campo, koopt het land in 1848 na een periode van grootscheepse grondonteigening van de katholieke kerk in Spanje en het verlies van financiële middelen van de adelijke families in de streek.Het perceel dat hij koopt, samen met het perceel van wijndomein Dehesa de los Canonigos dat zijn broer erft, komt vrij uit de boedel van Juan de Dios Álvarez Mendizábal. Juan speelt een grote rol in de turbulente Spaanse politiek in die tijd, maar moet in 1843 naar Frankrijk vluchten om nooit meer terug te keren en zijn landerijen worden in beslag genomen.
Als Eloy in 1864 wijnstokken uit Frankrijk laat arriveren, zitten daar verschillende druivensoorten bij: Malbec, Carmenère, Cabernet Sauvignon, Petit Verdot, Merlot en Pinot Noir. Zeer succesvol is de aanplant van Tempranillo. De Tempranillo houdt van hoogte en warmte, en dit past perfect bij de ligging van de wijnpercelen van het domein in een warm gebied op 700 meter hoogte. De verbouw van de wijn in de Duero klinkt daardoor heel makkelijk, maar het korte groeiseizoen, grote verschillen tussen dag en nacht en grote kans op nachtvorst zijn allemaal uitdagingen voor een goede oogst. Het zijn factoren die maken dat niet alle aanplant van destijds, optimaal was. Tegenwoordig is daar steeds meer aandacht voor en worden sommige aangeplante rassen vervangen door andere.
Na een financieel moeilijke tijd, komt het landgoed in handen van de familie Herrero die zelf geen wijn maakt. De familie vindt een pachter in Cosme Palacio, een wijnmaker uit Rioja. Ook hij maakt de wijn niet zelf: de Rioja en de Duero liggen zo'n 200 kilometer uit elkaar en de pachter stelt een wijnmaker aan die namens hem de wijngaard beheerd en volgens zijn instructies wijn maakt.
Cosme verkoopt zijn Rioja met voorrang en de wijn uit de Duero pas op de laatste plaats. Zowel de Duero als Rioja delen een geschiedenis van honderden jaren wijnverbouw, maar de Rioja had in die tijd een aanzienlijk grotere afzetmarkt. Daardoor verdwijnen de meeste druiven uit de streek via doorverkoop in Rioja's. In het geval van Cosme wordt de wijn uit de Duero pas gebotteld na verkoop en ligt langjarig op het vat.
Wijnmaker, Dominga Garramiola (1878-1933), met kennis van het maken van Bordeaux, laat een behoorlijk vakmanschap zien. Als de pacht afloopt, wordt de wijnmaker gevraagd om te blijven en mag hij zijn wijn maken zo hij wil en onder eigen naam bottelen. En zo verschijnen in 1915 volgens overlevering de eerste Unica's en Valbuena ook al zijn er aanwijzingen dat er oudere jaargangen bestaan.
In Oostenrijk (1873) en de USA (1876) neemt het domein deel aan de wereldtentoonstellingen. De beloonde deelnames zijn alleen niet voor wijn, maar voor brandewijn waarvoor het domein hofleverancier was.
De doorbraak
De doorbraak voor de wijn komt bij de Wereldtentoonstelling in Spanje, die in 1929 in Barcelona plaatsvindt, waarna nog vele prijzen zullen volgen. De famiie Herrero gebruikt de wijn als relatiegeschenk. De wijn krijgt daardoor de status van een virtuele wijn: een wijn die op de markt niet of nauwelijks verkrijgbaar is. Met hoge prijzen tot gevolg.
De opvolger van Garramiola is Martiniano Renedo, zijn rechterhand. Als het domein in 1952 van eigenaar wisselt, wordt Jesús Anadón in 1956 directeur. Hij zet zich in voor het bereiken van de DO-status (Denominación de Origen) voor de Ribera del Duero. Dat lukt in 1982 en is een geweldige erkenning voor de wijnen uit de streek.
Renedo blijft tot 1968 de wijnmaker van Vega Sicilia om te worden opgevolgd door Mariano García. Als in 1982 het domein als investering in handen komt van de familie Alvarez, met de ambitie om topwijn te blijven maken, zorgen Anadón en García voor de wijncontinuïteit. Als Anadón vertrekt, neemt Xavier Ausàs zijn plaats in.
Als je iets doet, doe het dan goed
Misschien minder bekend is dat het landgoed, ondanks het maken van topwijnen, vóór de overname in 1982 in verval was geraakt. Het aantal wijngaarden was afgenomen van 300 in 1864 tot 80 hectare in 1982. De familie heeft nog een tijd lang druiven moeten bijkopen om aan de gewenste productiehoeveelheid te komen.
Met de komst van de familie Alvarez, onder leiding van Pablo Álvarez Mezquiriz, professionaliseert en verduurzaamt het bedrijf. Naar elke stap in het proces van het maken van wijn wordt gekeken. Zo verdwijnen de chemicaliën uit de wijngaard, plant het domein haar eigen kurken- en eikenbomen en voorziet ze deels in haar eigen houten vaten. Eigen kurken heeft het domein nog niet: het duurt tientallen jaren voordat een kurkenboom een goede kwaliteit kurk geeft. De nieuwe aanplant komt van een kweek naar eigen instructie.
Unico en Valbuena
Voor het maken van de de Unico gebruikt de familie Alvarez stokken van 60 – 65 jaar. Unico bestaat voornamelijk uit Tempranillo en daarnaast uit o.a. Cabernet Sauvignon. Voor Valbuena gebruikt het domein jongere stokken. Valbuena 5 bevat, naast de druivensoorten waarvan bekend is dat ze voor Unico worden gebruikt, ook Merlot. De “5” in de naam van Valbuena is een aanduiding van het aantal jaren rijping. Tot 1998 was er ook een Valbuena 3.
Unico is met verve vlaggenschip van het bedrijf en wordt algemeen beschouwd als de grootste wijn van Spanje.
Zoals de wijnmakers zelf schrijven over de Unico:
"After its fermentation, its goes through what is probably the world's longest ageing of a red wine, almost 10 years between wood and bottle. The different stages take place in different types of barrel: American and French wood, new and used 225-litre barrels, 20,000-litre vats, each batch is what determines the type of wood and the time spent in each container. normally spend 6 years in wood and 4 in the bottle."
Op de veiling
Op deze veiling vindt u wijnen van Vega Sicilia in de loten 4205 - 4234: Valbuena 3, Valbuena 5, Pintia, Alion en Unico. En in de lot 4272 de Rioja Macan, een coproductie van Benjamin de Rothschild en Vega Sicilia.
Zeer exclusief is de Unico Reserva Especial '03 04 06', een Unico blend, met een release uit 2017.
